St. RADBOUD
SILVOLDE
Zestig jaar of meer lid van
Radboud Silvolde
Dit jaar viert harmonie St. Radboud in
Silvolde het honderdjarig bestaan. Een
imponerende mijlpaal, die uitgebreid
gevierd gaat worden. Zoals gebruikelijk
in het verenigingsleven wordt er dan ook
aandacht geschonken aan leden die al
jarenlang aan de vereniging zijn
verbonden. Bij Radboud zijn er drie die
al zestig jaar of langer actief lid zijn.
Door Walter Hobelman
Het drietal bestaat uit Gerard Geerts
(70) die zestig jaar lid is en zijn broer
Tonnie Geerts (73) die net als Theo
Pelgrim (76) al tweeënzestig jaar muziek
maakt. Tonnie is ook voorzitter van St.
Radboud en bekleed die functie al bijna
vijftig jaar.
Indrukwekkende cijfers zijn het. Het
geeft ook aan hoe mooi het is om muziek
te maken met anderen en een rol te
spelen in het Silvoldse dorpsleven.
“Daar denk je niet over na als je als
tienjarig jongetje bij de muziek terecht
komt”, realiseert Gerard zich. Zowel hij
als zijn broer Tonnie kwamen bij de
vereniging omdat er meer familieleden
lid waren. “Dat ging gewoon zo in die
jaren. Mijn vader en oom vonden dat het
tijd was om lid te worden en dan deed je
dat gewoon.” Beide jongens begonnen
met blokfluitles. “Zodra je kon tellen en
noten lezen mocht je door naar het
orkest”, weet Tonnie te vertellen. Hij
begint te spelen op een bariton en stapt
later via de klarinet over naar zijn
huidige instrument, de bas klarinet.
Gerard begint op klarinet, maar moet
dat instrument na een ongeval waarbij
hij één vinger verliest, verwisselen voor
het slagwerk. Tegenwoordig bespeelt hij
de bariton.
Theo Pelgrim kreeg na de blokfluit een
piston in zijn handen. “Dat noemen ze
tegenwoordig een cornet, een soort
kleine trompet. Later ben ik hoorn gaan
spelen en speel nu de mellofoon, ook
een soort hoorn.”
Veel keus in instrumenten hadden drie
leden niet bij aanvang. “Je kreeg in je
handen gedrukt waar behoefte aan was
en waar je een beetje aanleg voor had.
De rest kwam later wel”, legt Tonnie uit.
De drie mannen leven voor de muziek.
Waar Tonnie zich vooral bestuurlijk
actief maakt is Gerard meer een
muzikant die, waar dat ook maar kan en
gevraagd wordt, muziek wil maken. “Ik
ben betrokken geweest bij de egerländer
kapel, maakte muziek tijdens carnaval
en de kermis en speel als gast- of
invalmuzikant bij andere verenigingen.
Vraag mij niet om in het bestuur plaats
te nemen”, zegt hij lachend. Theo is als
vicevoorzitter en bestuurslid ook op
andere wijze bij St. Radboud betrokken
geweest.
De drie muzikanten zouden uren
kunnen vullen met prachtige anekdotes
over het verenigingsleven. Het woord
‘vroeger’ valt met grote regelmaat.
Dirigentenwissels die wel of niet goed
uitpakten, deelname aan concoursen, de
gezelligheid tijdens de nazit na
de repetitie, de eindeloze rij serenades,
optredens, processies en dergelijke
(“soms liep ik in een week meer in mijn
uniform dan in mijn werkkleding”, aldus
Gerard) het heeft gezorgd voor een
eindeloze hoeveelheid herinneringen die
gekoesterd worden.
“St. Radboud is onderdeel van ons
leven”, verwoord Theo, die zich zorgen
maakt over de huidige tijd en de
toekomst van de vereniging. “Het
verenigingsleven in het algemeen staat
onder druk. Ouders en kinderen maken
andere keuzes, zijn op een andere
manier betrokken en de
vanzelfsprekendheid van vroeger is er
helaas niet altijd meer”, vertelt de
voorzitter. Desondanks is hij
optimistisch en verwacht dat
St. Radboud het 150 jarig jubileum zeker
nog wel gaat halen. “Een dorp kan niet
zonder muziek. Carnaval, de kermis,
dodenherdenking, koningsdag, de
intocht van Sinterklaas, wat zou dat saai
zijn zonder muziek. Dat wil toch
niemand?”
Het komend jaar staat voor de harmonie
in het teken van het jubileum. “We zijn
blij dat de corona maatregelen op tijd
zijn veranderd alhoewel we zeker alert
blijven en er alles aan doen om het voor
iedereen veilig en verantwoord te
houden”, aldus Tonnie. Wat er allemaal
gaat gebeuren en op welke wijze
iedereen de jubilerende vereniging kan
horen en zien leest u in het kader op
deze pagina.
“St. Radboud is nog springlevend en dat
blijft voorlopig ook wel zo. En zolang wij
kunnen dragen we ons steentje daar aan
bij”, verwoordt Gerard de gezamenlijke
mening van de drie jubilarissen.
De jubilarissen. Alleen Maud Kolks
ontbreekt vanwege quarantaine.
Foto: Henk van Raaij
St.Radboud huldigt jubilarissen
en Maria Ebbers
Op zondag 13 maart startte harmonie
St. Radboud uit Silvolde haar 100e
jubileumjaar met een echt jubelconcert.
Tijdens dit concert werd speciaal stil
gestaan bij de jubilarissen. Door corona
heeft de vereniging haar jubilerende
leden niet meer kunnen huldigen. Dat
moest dus worden ingehaald. De teller
stond daarom op 11. Zij werden allemaal
gehuldigd, maar voor Maria Ebbers werd
het wel een hele bijzondere morgen: zij
mag zich in het vervolg erelid noemen
van de harmonie.
Het was een mooie morgen in ‘Ons
Pakhuus’. Harmonie St. Radboud uit
Silvolde pakte eens ouderwets uit. Op
het programma stonden zo gezegd de
huldigingen van de jubilarissen, maar
ook muzikaal gezien, was het weer als
van ouds bij de harmonie. Onder leiding
van dirigent Robert Wijnands liet het
harmonieorkest alle facetten van haar
kunnen horen. Van een Portugese
concertmars, bijzondere filmmuziek van
John Williams, popmuziek van Bruce
Springsteen tot aan de musical ‘The
Greatest Showman’. De harmonie bracht
het allemaal zonder enige moeite. Een
mooi begin van het jubileumjaar.
Voor Maria Ebbers was er een speciaal
moment in het concert gereserveerd.
Maria moest vorig jaar vanwege
gezondheidsredenen stoppen met het
musiceren op de euphonium. Ze was
bijna 60 jaar muzikant, maar het ging
niet meer. Toch liet St. Radboud haar
niet zomaar gaan. Maria was jarenlang
de drijvende kracht achter het
jeugdorkest. Onder haar leiding werd
een jeugd-dweilorkest opgericht dat later
de naam ‘Marianierskapel’ kreeg als
eerbetoon aan haar. De Marianierskapel
groeide uiteindelijk uit tot een van de
bekendste dweilorkesten van de regio en
was een graag geziene gast bij de
Silvoldse carnaval. Naast het aansturen
van dit orkest heeft Maria als
secretaresse jarenlang in het bestuur
gezeten van harmonie St. Radboud.
Tegenwoordig staat ze nog vaak op een
repetitieavond achter de bar om de
muzikanten te voorzien van een drankje.
Dat Maria het erelidmaatschap kreeg,
was dus niet meer dan logisch en zeker
verdiend.
Naast Maria waren er nog 11
huldigingen. Zes leden werden
gehuldigd voor hun 12,5 jarig
lidmaatschap, te weten: Jan Steverink
(vaandeldrager), Jari ten Have
(drumbandlid), Jurgen en Ellen
Rissewijck (drumbandleden), Evelien
Gosselink (klarinettist) en Merel Hoes
(dwarsfluitist). Voor 25 jaar werden
saxofonisten Maud Kolks en Jolène
Steverink gehuldigd. Voor het 40-jarig
lidmaatschap werden Karin Wüsthoff
(tenor-sax) en Theo Koolenbrander (oud
penningmeester en erelid) gehuldigd en
ten slotte werd José Holtus (oud-
muzikant en erelid) gehuldigd voor haar
50-jarig lidmaatschap van de harmonie.
Het concert werd beëindigd door alle
bezoekers uit te nodigen voor de twee
recepties die volgen op zaterdag 26
maart. Om 14.00 uur begint die dag de
receptie ter ere van Tonnie Geerts, Theo
Pelgrim en Gerard Geerts die 60 jaar lid
zijn en om 16.30 uur start de receptie ter
ere van het 100-jarig bestaan van
harmonie St. Radboud. Beide recepties
vinden plaats in Ons Pakhuus en zijn vrij
toegankelijk voor iedereen. De harmonie
blijft dus voorlopig nog in jubelstemming.